De schikking is zo opgebouwd dat er uit een dode stronk toch weer nieuw leven komt. De zes witte bloemen zijn de mensen die ons zijn voorgegaan.
Het blad van de vingerplant stelt de hand van God voor waarin zij zich nu geborgen mogen voelen.
Verder is er klimop ( Hedera) in verwerkt wat een symbool van trouw is.
(Het leven van Christus dat altijd groen blijft)
Ook zijn er een paar olijftakjes in verwerkt wat een teken van verzoening is.
De siergrassen staan voor samenzijn en vebinding.

Op het grote witte hart zijn kleine hartjes gemaakt waarin de namen staan van de mensen die overleden zijn.

bij het hart staat ook een Aronskelk, wat een teken is van bescheidenheid, zuiverheid en rouw.
 

Jouw naam klinkt door de ruimte, springt op in mijn gemoed.
Jij zit in heel mijn wezen, tot ik jou weer ontmoet.
In leven en in sterven, blijf jij mij zo nabij.
Het Licht voor jou te branden vertroost en maakt me blij.
Nog één keer te gedenken, jouw naam, je beeltenis,
en bijna zeker weten dat sterven.......leven is.
Jouw naam klinkt op het ritme van vleugels vederlicht.
Door engelen gedragen kwam jij in  't eeuwig licht.

 

psalm 91a:1
Wie in de schaduw Gods mag wonen,
hij zal niet sterven in de dood.
Wie bij hem zoekt een onderkomen
vindt eenmaal vrede als zijn brood.
God legt zijn vleugels van genade
beschermend om hem heen als vriend.
En Hij verlost hem van het kwade,
opdat hij eens geluk zal zien.